Ik ben me gaan verdiepen in wat hier aan de hand was, want wat ik zag, is dat deze groep -met name vrouwen- gingen (over)eten op het moment dat ze niet lekker in hun vel zaten. Als er issues waren in hun leven waar ze lastig mee kunnen dealen, grepen ze naar eten. Ze kregen last van eetdrang. In deze periode kwamen zij dan fors aan. Eten om je emoties te dempen. Deze vorm van eten had niets met honger te maken. Er was een naam voor: Emotie-Eten.
In mijn zoektocht naar de oplossing voor dit fenomeen ben ik boeken gaan lezen, me gaan bijscholen, heb ik cursussen gevolgd en ben aan de slag gegaan met deze cliënten. En wat voor moois zag ik gebeuren! Door anders te kijken naar dit eetgedrag en minder te focussen op productkeuzes en gewicht, maar juist op het gedrag zelf, boekten we succes. Ik haalde zoveel voldoening uit de begeleiding van deze cliënten en kreeg steeds meer cliënten die speciaal hiervoor kwamen.
Moeders die weer met hun kinderen durfden te gaan zwemmen. Vriendinnen die weer gedoseerd lekker konden meedoen aan een high-tea zonder misselijk thuis te komen. Vrouwen die meer energie overhielden voor leuke dingen, in plaats van ondergedompeld te zijn in schuldgevoelens. Echtgenoten die zichzelf weer mooi vonden en positief naar zichzelf konden kijken.